Kanta guztiak: Nakar

Jone Laspiur: ahotsak

Xalba Ramirez: programazioak, sanplerra, sinteak, ahotsak

Jokin Azpiazu: programazioak, sanplerra, sinteak, ahotsak

Andoni Olaetxea: gitarrak, ahotsak

2024ko udaberrian grabatua

Ahotsak Lera estudioan Haritz Leterekin

Gitarren grabaketa, gainontzeko grabaketak eta nahasketak Gakobeltz Hit Faktorian, Joseba Baleztena eta Miren Narbaizarekin.

Masterra: Estanis Elorza, Doctor Master

Ilustrazioak: Joan Manel Pérez

Diseinu eta maketazioa: Irune Jaio (labeltxi)

Zuzeneko soinua: Jon Iriarte

MGGDPn ahotsak: Txago kolektiboa.

Letrak: Nakar, Punk y Cursi, James Baldwin, bell hooks, Buenaventura Durruti, Mark Fisher, Hunkigarristak eta bestelako nostalgiaren piromanoak.

Munduko antiepelistak, batu gaitezen!

Erruki Jauna, Basauriko punk hardcore taldea. Beraien hirugarren diska kaleratu dute, lehenengoa "Local Session Vol.1" 2016an kaleratu zuten, geroago "En chancletas no se puede hacer la revolución" 2020an eta hurrengo urtean "Egiten dogune gara" digital singlea atera zuten azken lan honen aurkezpen moduan. Hardcore azkarra eta gordiña, bi-hiru akorde eta kriston amorrua, letrak iraingarriak bezain pozointsuak dira eta jarrera ZZE.Beraz, hemen daukagu "Mundu hau pikutara doa" 2024 urtean kaleratu duguna, guk, DDT Banaketak beste zigilu batzuekin elkar lana eginez, haiek Irrintzi Diskak eta Nahikoa Baikor Grabaziñoak dira.

Banda unipersonal de un punk de Bilbo soltando toda su rabia. Este es entonces el tercer trabajo que publica el autor desde 2019.

El sello bilbaíno Decadencia Corporal publica en formato CD y Vinilo este el recopilatorio de 13 bandas del Gran Bilbao de la década de los 80 que no llegaron a publicar un disco. El disco está acotado en los años 1983 y 1988, entre todos ellas hay bandas como:

Son 13 bandas que aportan una canción cada una con sonido maquetero por lo que hay grabaciones mejores y peores. Pero las bandas elegidas por el sello Decadencia Corporal son muy variadas y hay todo tipo de estilos. Pop- rock (La Ley, Bajos Fondos), rockabilly (Los Tupendos), punk (Pelos y Señales), metal (Neurosis) y hasta aires electrónicos a su manera al ser la década de los 80 (Cibernautas).

La portada realizada por el músico Niko Vázquez con muchos giños a lugares y formas de vestir del a época.

Etsaiak Eroak como ya sabrás son una especie de Etsaiak 2.0, y es que el estilo de la banda y la inconfundible voz al frente del su vocalista de siempre (Auo) hacen que nos recuerden una y otra vez a los primeros. Desde que hace unos años surgiera este nuevo proyecto, los de Lekeitio ya han editado varios trabajos. Con este nuevo disco largo vuelven a demostrar que siguen siendo fieles al estilo de aquella fiera banda surgida a finales de los ochenta. Hardcore a toda leche, guitarras afiladas y algo metalicas, voz enfadada y letras que como las de ayer siguen denunciando las injusticias. No te sorprenderán haciendo nada nuevo, pero no te defraudarán si eres de los que les seguias antes. El fascismo, el sionismo genocida del Estado de Israel, la censura... siguen siendo objetivo de sus disparos musicales. Cuentan con varias colaboraciones en algunas canciones y el trabajo se presenta en elegante cd digipack con libreto encartado.

Punk rock desde Barakaldo, formados en 2023

Rock alternatiboaren eta hardcorearen artean, musika desitxuratuenaren alderdi desberdinak aztertzen dituzte

Ostiral honetan argitaratuko da "Fly Shit eta Brot Bord", Fly Shit euskal taldeak Brot Bord talde kataluniarrarekin aurrez aurre aurkezten duen diskoa.
Bi taldeen arteko harremana urrunetik dator, Pere (gitarrista eta Brot Bord taldeko abeslaria) Ràbia Positiva taldeko kidea zenean eta agertokia behin baino gehiagotan partekatu zutenean. Duela pare bat urte, zerbait elkarrekin egiteko proposamena sortu zen, eta, azkenean, 2023ko hasieran formalizatu zen ideia: bi taldeak gai berriak lantzen ari ziren, eta erraza izan zen LP partekatu bat egiteko erabakia hartzea; hardcore eszenan, eskuarki, split deitzen zaio horri.
Disko zuzena da, gordina, non bi taldeek larrua uzten duten talde ez profesionalek bakarrik egiten dakiten bezala. Ez profesionalak hitzaren zentzu ekonomikoan; izan ere, musikaz soilik ari bagara, profesionaltasuna da, zalantzarik gabe, bi taldeen estandarteetako bat. Kideak beste lan batzuetatik bizi dira, eta abestiak egiten dituztenean, nahi dutelako egiten dute, behar dutelako, eta orduan larrua erauzten dute.
Brot Bord Valleseko banda bat da, iturgin batek, maisu batek eta lorezain batek osatua, musikalki rock alternatiboa, hardcorepunk, powermetal edo posthardcore estiloetan gertatzen den guztiari irekiak. Eragin horiek grabazio bakoitzean hazten dira, nortasun propioko rock bat eginez eta estilo-loturarik gabe. Hiru EP autoeditatu dituzte.
Fly Shit, berriz, 90eko hamarkadaren amaieran sortu zen, Bergaran (Gipuzkoa). Eloy, Seti, Ander eta Ikerrek osatzen duten laukoteak, underground eta D.I.Y eszenari lotutako hiru hamarkadetan, bere sustraiak hardcorean mantenduz eboluzionatu du, baina beste sonoritate batzuk gehituz, batzuetan posthardcorera, beste batzuetan crossoverrera, punk-rockera edo rock alternatibora botaz.
Antzeko musika-gustuez eta hardcorea edo punk rocka ulertzeko moduaz gain, non asko duten amankomunean, diskoaren ideia nagusietako bat da Do It Together delakotik, gauzak egiterakoan adiskidetasuna eta jarrerak elkartzeaz gain, bi hizkuntza minorizatu elkartu dituztela, beren herrien arteko konpromiso eta anaitasun balio hori emanez.

Enkarterriko hirukote honen lehendabiziko lana. Zazpi abestiz osaturiko proiektu autogestionatuta (haietako bi, bertsioak). Diska bakoitza ezberdiña da orduan, edizio bereziak dira guztiak. Jimmy MCD eta Kore P.O.W. taldekideak parte hartu dute.