Parecen de California pero esta banda son de la Ciudad Condal. Tras varios trabajos, el grupo se ha tomado su tiempo para realizar este disco. Y el resultado salta a la vista. Un trabajo de gran nivel que hará las delicias de cualquier aficionado al género. Gran sonido, voces muy curradas, sólos de guitarra de gran pegada, melodías frescas y cambiantes, que junto con los cambios de ritmo instrumentales hacen de éste un disco muy variado que entra a la primera y que no aburre ni por un segundo. Resumiendo, un clásico de hoy para poner en la lista junto a los trabajos de la época dorada de grupos de los ochenta y noventa como Propagandhi, NOFX, Offspring, RKL o Pennywise.
Junto con Adrenalized, de lo mejorcito del Estado en éste estilo. Además el Lp viene acompañado de tarjeta para descarga digital del disco.

Super melódico power pop lleno de estribillos pegadizos+ y ritmos optimistas. Punk, pop y surf se dan la mano aquí en perfecta armonía. Si fueran de EEUU se llamarían Green Day, si fueran de Madrid se llamarían Los Nikis y si fueran de Bilbo se llamarían Nasti de Plasti. Pero como son catalanes se llaman Panellet, dulces y golosos como el pastelito del que toman su nombre. El vinilo viene acompañado de tarjeta con clave para descarga digital.

Gezurraren erabilera politikan oso zaharra da baina "Fake News"-ak adierazpidea hautatu zuen Collins-en hiztegi famatuak 2017ko hedatuena ingelesezko berrien artean (Oxford-en hiztegiak, berriz, "egiaostea" aurkeratu zuen 2016an) Halere, ¿Fake News, zer dira?: funtsean kontrastatu gabeko berriak. Jakina, orain arteko gizarteetan informazioa helarazteko era simetri­koan, ahoz ahokoa izaten zen modu erabiliena eta eraginkorrena. Orain, berriz, internet dela medio, buruz buruko informazioaren elkartrukea­ ematen da sarean. Beraz, orduko zurrumurru, bolo-­bolo edota esamesak, ahoz eman beharrean, zuzenean edo telefonoaren bidez, sarean, hedatzen dira egun (facebook, you tube, instagram, twitter, whats­app…, eta gisakoen bidez). Eta horrek horrela funtzionatu ohi du zeren eta gaindituta dauden garai industrialei zegokien informazioa helarazteko era asimetrikoak, hedabide klasikoak, alegia telebista, egunkariak, berri agentziak edota, neurri txikiagoan, irratiak… dagoeneko ez dira fidagarriak izaten. Honekin esan nahi du Rodriguezek gaurkotasun handiko hitza eta gaia direla, Fake News-ak nahiz eta atzo goizekoak ez izan.

Abiapuntuko galdera hau da: euskal hezkuntza-sistema nazionala erdiets ote daiteke, aldi berean, euskal curriculuma eraiki gabe? Batera doazen bi aurre-baldintza direla bistaratzen saiatzen da liburu hau. Hezkuntzarena, azken batean, botere arazoa da, kontrolarena, Euskal Herriaren bezala jadanik gainditutzat ematen den legeria jakin batez finkatuta datorrena. Euskara ofiziala izateak ez bide du inplikatzen beharrezkoa izatea, gaztelania den bezala. Euskarazko irakaskuntzan oinarritutako eleaniztasuna bermatzeko ez da eredu baliagarri gertatzen ari Euskararen Erabilpena Arauzkotzeko Oinarrizko Legean (1982) oinarritutako hezkuntza elebiduna. LOGSEk (1990) dakarrenez, berriz, gobernu zentralak finkatzen du oinarrizko gaien %55. Muga horien aurrean, azkenaldion euskal curriculumaz egin diren hainbat txosten ofizialen irakurketa kritikoa egiten da, proposatu eta bideratzen diren berrikuntza guztietan indarrean dagoen lege-esparrua errespetatzea eskatzen baitu botere autonomikoak. Ondorioa? Hezkuntzaren unibertsoa bere maila guztietan erdalduna dela nagusiki. Hemen, euskal curriculumaren lorpena askapen etikoaren eta erresistentziaren bidetik planteatzen da, kontuan izanda globalizazio-aroan euskal curriculumak testuinguru partikularretik unibertsalerako jauzia egin behar duela, ez alderantziz.. Euskal curriculumak xede hori nekez lor dezake botere autonomikotik estatu independenterako bidea egin gabe.